اینترنت به عنوان یک وسیله ارتباطی مدرن کمک زیادی به جنبش ما کرده است. اما این کمک وقتی می تواند ادامه یابد و موثر باشد، که جنبش مقاومت علیه کودتاگران در جنب و جوش باشد. از تقریبا دو ماه پیش، پا بپای رکود جنبش، اینترنت دارد کم کم نقش آگاهی رسانی خود را از دست میدهد و به مفرّ یا گریزگاه فردی تبدیل می شود. ما کم کم داریم فراموش میکنیم که نبرد اصلی و واقعی در خیابان و دنیای واقعی روی میدهد... رژیم در دنیای واقعی زندگی میکند، ما هم در دنیای مجازی سیر می کنیم... کودتاگران مردم را می گیرند، می زنند، میکشند، زندانیان را شکنجه میکنند، کابینه تشکیل می دهند، رأی اعتماد می گیرند و بر ما حکومت میکنند... ما هم البته بیکار نیستیم: کامپیوتر را روشن میکنیم، لوگین میکنیم و پدرشان را در میآوریم!... به خود آییم! ما پیروزیم، اگر به خود آییم.